Nog een laatste keer buiten genieten met de kinderen en kleinkinderen
Helaas kregen we onverwacht te horen dat onze vader vanuit de revalidatie-afdeling niet meer naar huis zou kunnen en zelfs ook niet meer naar een verpleeghuis. De enige plek die nog kon, was het hospice. Nadat we van de eerste schok bekomen waren, zijn we de mogelijkheden gaan onderzoeken om samen nog meer mooie herinneringen te maken. Een boottocht over de meanderende IJssel duurde helaas te lang en zou daardoor te intensief zijn voor onze vader. Gelukkig wist de Stichting wensambulance Wish & Care met een kortere rondvaart over het Veluwemeer vanuit Harderwijk een prachtig alternatief te bieden. Wij hebben als gezin een groot deel van ons leven doorgebracht op de Noordwest-Veluwe, maar deze boottocht hadden we nog nooit gemaakt. Heel bijzonder om dit samen te mogen ervaren op maandag 11 augustus met schitterend weer. Onze (schoon- & groot)vader heeft genoten van het buiten zijn samen met zijn dierbaren. Hartelijk dank aan de Stichting wensambulance Wish & Care voor het mogelijk maken van deze dag en zeker ook aan de ambulancechauffeur Martin en de zorgbegeleidster Anita voor hun kundige zorg en prettige aanwezigheid, zonder op de voorgrond te treden. De middag is omgevlogen maar de herinnering blijft!
Een Waardige Afscheidsviering dankzij Wensambulance Wish & Care
Op vrijdag 11 oktober, om 08:45 uur, stond de Wensambulance van Wish & Care uit Tiel voor de deur, klaar om mij, met chauffeur Rene en verzorgende Yvonne, naar Helsdingen Sport en Cultuur in Vianen te brengen. Deze plek heeft een speciale betekenis voor mij; hier heb ik namelijk ruim achtendertig jaar met hart en ziel gewerkt als zweminstructeur. Helaas ben ik door een ernstige ziekte de laatste twee jaar niet meer in staat geweest om actief les te geven. Toch voelde ik de behoefte om dit bijzondere hoofdstuk in mijn leven officieel af te sluiten, zeker nu ik onlangs mijn 67ste verjaardag mocht vieren en mijn pensioengerechtigde leeftijd had bereikt. Ik wilde deze mijlpaal graag delen met de verschillende groepen zwemmers die ik jarenlang heb begeleid en lesgegeven. Door mijn snel achteruitgaande gezondheid bleek het echter onmogelijk om zelfstandig naar Vianen af te reizen. Via mijn zoon kwam er gelukkig contact tot stand met Wilco van Stichting Wish & Care. Binnen een week werd mijn wens geregeld, en op die bewuste vrijdag kon ik mijn afscheid op een onvergetelijke manier vieren. Het werd een prachtige ervaring, gevuld met mooie herinneringen die ik nogmaals kon delen met de aanwezige deelnemers. Voor hen en voor mijzelf was het een moment om te koesteren. Mijn dank gaat uit naar Rene en Yvonne voor hun zorgvuldige begeleiding en zorg, en uiteraard naar het bestuur van Stichting Wish & Care, die dit alles mogelijk heeft gemaakt. Arie Vuurens
Een Laatste Ode aan Feyenoord: Herinneringen en Dankbaarheid voor Michael Bouwens
Op maandag 25 maart kreeg mijn broer Michael, dankzij Stichting Wish & Care, de kans om een bijzondere dag vol herinneringen te beleven. Die dag bezocht hij De Kuip, onze gedeelde passie voor Feyenoord nog altijd sterk voelbaar. Na dit bezoek lieten we een speciale broer/zus-tatoeage zetten om onze band te vereeuwigen. Vervolgens reden we via het strand naar een training en wedstrijd van Michael’s JG-team. Het werd een dag vol liefde en verbondenheid, die we nooit zullen vergeten. Een paar weken later, op 22 april, werd een tweede wens vervuld. Dankzij Stichting Wensambulance Wish & Care mocht Michael de huldiging van Feyenoord bijwonen, een gebeurtenis waar hij ontzettend naar had uitgekeken. Als fan genoot hij zichtbaar, ondanks zijn zware ziekte, van het overwinningsmoment van zijn geliefde team. Deze huldiging werd voor hem een waardevolle herinnering. Daarnaast zijn we bijzonder dankbaar voor de moeite die ESPN heeft genomen om ons te bereiken. Dankzij hun inspanning kregen we een opgenomen interview met Michael in handen, een video die niet werd uitgezonden tijdens de huldiging. Het is een blijvende herinnering aan een mooie, emotionele dag. Op 3 mei moesten we afscheid nemen van Michael, die op 47-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van uitgezaaide longkanker. Zijn laatste wens was niet alleen dat hij herinnerd werd, maar ook dat anderen hun laatste wens konden vervullen. Daarom hebben we, in plaats van bloemen, onze familie en vrienden gevraagd om een donatie te doen. We hebben in totaal €1.000 ingezameld, waarvan we €500 aan beide stichtingen zullen schenken – een gebaar dat zijn gulheid en betrokkenheid weerspiegelt. Dank aan Stichting Ambulancewens en Stichting Wensambulance Wish & Care voor het mogelijk maken van deze laatste momenten. Jullie hebben Michael niet alleen een glimlach gegeven, maar onze familie ook blijvende herinneringen die we zullen koesteren. Michael Bouwens 04-12-1976 – 03-05-2024
De eerste rit van Rik en Ariena op de wensambulance
Via WhatsApp heb ik mij aangemeld voor de rit op 7 maart 2024. Al snel ontving ik het bericht dat Rick en ik samen deze rit zouden uitvoeren, met Rick als chauffeur. Vervolgens ontving ik verdere informatie in de vorm van een pdf-bestand. De dag begon met een grondige uitleg over de ambulance van HarmJan, waarbij het belangrijk was om goed op te letten bij het gebruik van de brancard. Voor ons beiden lag er schone herkenbare kleding klaar, in diverse maten. Na de instructies vertrokken we naar Nijmegen om daar Wilbert, zijn vrouw en dochter op te halen. De bestemming van de rit was het Tuschinski theater in Amsterdam. Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen; het gezelschap keek uit naar deze dag. We bespraken nog kort hoe het met Wilbert ging en stelden enkele specifieke vragen aan de thuiszorg. Eenieder had slecht geslapen van de spanning. Na een kop koffie hielpen we Wilbert in de rolstoel en vervolgens op de brancard. Dit was een spannend moment waarbij we goed moesten nadenken over elke handeling. Gelukkig verliep alles vlot. Rick bracht ons comfortabel naar Amsterdam. Onderweg viel Wilbert in slaap en zijn vrouw deelde wat over hun gezin. De dochter zat bij Rick. Bij het Tuschinski werden we enthousiast ontvangen door Luca. In de rolstoel kreeg Wilbert samen met de anderen een mooie rondleiding door het theater, waar hij echt van genoot. Vervolgens namen we plaats in de zaal, waar heerlijke stoelen op ons wachtten, zodat Wilbert comfortabel naast zijn gezin kon zitten. Er werden versnaperingen gehaald en de film over Bob Marley begon. Bij het afscheid kreeg Wilbert van Luca het boek “100 jaar Tuschinski” als herinnering mee. De vrouw van Wilbert trakteerde ons op een Febo-kroket, waar Wilbert zo van houdt. Daarna was het tijd om terug te keren naar huis in de ambulance. Wilbert was erg ontroerd door deze bijzondere dag en was er ontzettend blij mee dat dit allemaal mogelijk was. Voor ons was dit de eerste rit, maar wat een mooie ervaring was het om dit te mogen doen. Het heeft veel indruk op ons gemaakt om te zien wat dit voor dit gezin betekende. Ik was echt geraakt. Rick en ik waren beiden blij en dankbaar dat we ons steentje konden bijdragen om ervoor te zorgen dat alles vlekkeloos verliep.
Noes’ onvergetelijke dag
Noes’ onvergetelijke dag met Wensambulance Wish & Care De hele week had het geregend, maar op de dag van Noes’ wens scheen de zon uitbundig. We hoopten om 11.00 uur bij Noes te zijn, maar de voorbereidingen namen iets meer tijd in beslag dan gedacht. Onderweg naar Zoelen namen we Noes mee in de ambulance. Bij het Dorpshuis in Zoelen stonden onze medewerkers al klaar om Noes te verwelkomen. De kerkdienst was al begonnen, maar met muziek en gezang van het aanbiddingsteam werd Noes binnengebracht. Het was een warm welkom. De dienst was mooi, met momenten van lachen en tranen. Na de dienst besloten Nicole en Mariëlle, in overleg met Noes, dat er nog tijd was om een extra wens te vervullen. Noes wilde graag zijn zus in Culemborg verrassen. De ambulance bracht hem naar Culemborg, waar hij zijn zus met stomheid sloeg. Na deze verrassing ging het terug naar huis. Noes beleefde een prachtige, onvergetelijke dag. En ik heb er met veel plezier aan meegewerkt. Een dikke pluim voor Nicole en Mariëlle voor hun inzet en compassie. Dankzij hen heeft Noes een onvergetelijke dag gehad. We hopen in de toekomst nog vaker gebruik te maken van de diensten van Wish & Care. Het is een mooi initiatief en een geweldige organisatie. We wensen Stichting Wens Ambulance Wish & Care heel veel zegen toe, nu en in de toekomst. Gods Zegen, Noes en Rebecca Nanlohy
Donatie Wandel voor het Leven
Wandel voor het Leven brengt een glimlach en steun aan Wish & Care Wensambulance Tiel! Een bruisende 24-uurs wandelervaring komt tot leven met een nobel doel in gedachten. Wandel voor het Leven is niet zomaar een wandelevenement; het is een kloppend hart van saamhorigheid en steun voor kankeronderzoek en nazorg. Teams, verenigd in een estafette, zetten hun beste beentje voor, niet alleen om kilometers af te leggen, maar ook om geld in te zamelen voor een zinvolle zaak. En dit jaar was het niet anders! Op een sfeervolle braderie, sprankelend van activiteiten, kwamen teams samen om niet alleen spullen te verkopen, maar ook kostbare momenten te delen. Hun missie? Een dag te creëren die gevuld is met lachende gezichten en ontroerende momenten. Dit alles met één gemeenschappelijk doel: het verslaan van kanker. Het resultaat van hun inzet en gulle giften van sponsoren werd niet alleen een cheque van €1500,00 voor KWF Kankerbestrijding en het Toon Hermans Huis, maar ook een hartverwarmende donatie aan de stichting Wish & Care Wensambulance in Tiel. Een gebaar dat verder reikt dan de bruisende atmosfeer van het wandelevenement. Wish & Care, een stichting met een prachtige missie, ontvangt deze steun met open armen. Hun doel? Het mogelijk maken van speciale wensen en zorg voor degenen die het meest kwetsbaar zijn. Dit gebaar versterkt de missie van Wandel voor het Leven: niet alleen geld inzamelen, maar ook levens raken, harten verwarmen en gemeenschappen samenbrengen. De stichting Wandel voor het Leven staat voor veel meer dan alleen een wandelevenement. Het is een symbool van hoop, verbondenheid en veerkracht. En met elke stap die gezet wordt, wordt niet alleen geld ingezameld, maar ook steun en liefde gegeven aan degenen die het het meest nodig hebben. De wandelschoenen zijn nu even opgeborgen, maar de impact van dit evenement strekt zich verder uit. Het laat een blijvende indruk achter, niet alleen in de vorm van een cheque, maar in de harten van degenen die dit evenement hebben gesteund en degenen die erdoor worden geholpen. Het is meer dan een cheque; het is een teken van gemeenschapskracht en mededogen dat een verschil maakt, stap voor stap.
Ons pap
Pap, een 82 jarige vitale man, fietste samen met mam nog zeker 5000 km in de wijde omgeving van t Brabantse land graag hun rondjes. Alle terrasjes rondom hun fietsroutes waren al eens bezocht. Ze genoten en stonden nog midden in t leven. Begin april 2023 werd pap plots erg benauwd. Hij had in de tuin gewerkt en kon van t ene op t andere moment niet meer vooruit. De volgende dag ging pap de medische molen in… als snel werd duidelijk dat hij kanker had, tussen zijn longen, de benauwdheid werd veroorzaakt doordat de tumor ws tegen een zenuw drukte die de spier van het middenrif moest aansturen, paps middenrif stond hierdoor stil en hoog en dus weinig longinhoud overhield. Er werd verder onderzocht naar de definitieve oorzaak en behandeling. Een ruime week later wisten we dat pap een zeldzaam sarcoom had wat agressief was, en zelfs palliatieve behandeling niet aan zou slaan op dit type sarcoom… Het nieuws sloeg in als een bom, en het proces van verwerken en acceptatie was begonnen. En dat valt niet mee. Mam deed haar best om pap zo goed mogelijk te verzorgen, maar hoorde tussen “de regels” dat t ook voor haar steeds zwaarder werd. Na t weekend dat we de HAP hadden bezocht en de nacht daarna waarin 112 is gebeld heb ik besloten om weer thuis te gaan wonen, mam en pap de ondersteunen en verzorgen zolang dit nodig zou zijn…. Terug kijkend is dat een hele mooi intens waardevolle dankbare perioden geweest. Vele mooi gesprekken gevoerd met pap over zijn tijd, onze kindertijd.. ons gezin wat uitgroeide tot wat het nu is… De vele bezoekjes die pap kreeg van zijn broers zussen zwagers en schoonzussen waren “goud” voor hem en heeft hier intens van genoten. Maar pap leverde elke dag in. De “maanden” waar de huisarts t over had geloofde wij niet in, “weken” klopte meer bij ons gevoel. Op een ochtend, t was zaterdag 13 mei, toen ik aan pap vroeg of hij nog een keer ergens naar toe wilde, en opperde een paar dingen waarvan ik dacht dat hij die wel leuk vond….. “Mwa.. hij wist t zo net niet”. Ook omdat hij fysiek niet meer in staat was om 5 stappen te zetten zonder t gevoel te hebben “de alpe d’huez” te hebben beklommen. Maar toen kwam zijn wens toch uit zijn mond. Bescheiden zoals hij is vertelde pap dat hij nog wel afscheid zou willen nemen van de biljartclub waar hij 30 jaar met lief en leed gespeeld heeft. Mijn hart smolt en was blij dat hij dit had uitgeproken. “Corona-tijd” heeft ook positieve dingen met zich meegebracht. Ik appte mijn oude test-straat-collega: Wilco van Wijk om 8:10 zaterdag ochtend, en 8:33 uur had ik eigenlijk al groen licht dat pap 3 dagen later afscheid kon nemen van zijn geliefde biljartvrienden dmv de wens ambulance van just4care van Wilco. Patrick en Heleen kwamen pap ophalen. En brachten hem 5 km verder naar Sambeek waar zijn clubje en vrienden klaar stonden voor een lief woordje een knuffel een lach en een traan. De foto’s zeggen meer als woorden. Pap heeft genoten. Nadat hij afscheid had genomen binnen van zijn biljartvrienden stonden buiten zijn broers (schoon)zussen zwagers en andere familie hem op te wachten…. Gewoon geweldig. Dit had hij niet verwacht… Dankbaar is t woord wat hij de laatste weken heel vaak heeft uitgesproken en dat gold ook zeker voor deze dag. 2 weken en 2 dagen later is pap stilletjes vertrokken in zijn slaap, met een glimlach om zijn mond….. Ipv bloemen op zijn crematie kozen we voor 2 goede doelen… KWF en de wens ambulance “wish en care” we hebben een prachtig bedrag opgehaald, en hopen dat ze nog vele mooie wensen mogen vervullen zoals bij ons…. Hartverwarmend en geweldig om dit mee te mogen maken… 1000x dank namen ons pap en mam.
De huldiging van Feyenoord
Maandagmorgen zijn we vertrokken met de Wish&Care-ambulance richting Rotterdam voor de huldiging van Feyenoord. Als fanatieke Feyenoord-supporter heeft mijn man altijd gezegd: “Ik wil ooit met ons kind naar een huldiging van Feyenoord gaan als ze weer eens kampioen worden.” Dat het nu zo snel moest gebeuren, hadden we allemaal niet verwacht. Mijn man was een redelijk fitte en mobiele man die nog hoopvolle therapie zou ondergaan, maar drie weken geleden veranderde hij plotseling in een volledig afhankelijke patiënt die bedlegerig is. Onze jongste, van 7 jaar oud, zat naast de chauffeur en ikzelf zat achterin bij mijn man en de verpleegkundige. Na een comfortabele en vlotte rit waren we binnen de kortste keren op de Coolsingel. Ik wil ook graag de gemeente Rotterdam complimenteren voor het soepele verloop van de aankomst. En wat een dag was het! Geweldig! We hadden een geweldige plek vooraan en de vrijwilligers waren ontzettend lief. Zowel Jan als Nicole zorgden niet alleen voor mijn man, maar zorgden er ook voor dat onze jongste zoon de dag van zijn leven had. En dat resulteerde weer in liefdevolle blikken van mijn man naar onze zoon. Dat was onbetaalbaar. Ik kan niet in woorden uitdrukken wat deze dag voor ons heeft betekend, het was gewoonweg onbetaalbaar. Mijn dank gaat dan ook uit naar iedereen die hierbij betrokken was, die dit geregeld heeft en die dit mogelijk heeft gemaakt.
Onze ervaring met Wish & Care
Op 30 april en 1 mei werd ik door Wish & Care vervoerd vanuit Barcelona naar huis, een droom die uitkwam. Ik had een zware rugoperatie ondergaan in Spanje en we hadden vooraf al gevraagd of de ambulance mij van Schiphol naar huis zou kunnen begeleiden. Helaas viel het herstel na de operatie enorm tegen en was het voor mij niet haalbaar om terug te vliegen naar Nederland. We hebben toen contact opgenomen en er werd meteen aangeboden om mij helemaal in Spanje op te komen halen. “Geen enkel probleem, we helpen graag!” Al snel werd er een datum geprikt voor de reis en alles werd tot in de puntjes verzorgd. De reis zelf was zo ontzettend fijn! Ze hadden zelfs een extra matras voor mij gekocht voor op de brancard en kussens, dekentjes… Je kon het zo gek niet bedenken. Ik bleek het echter niet eens nodig te hebben, want de brancard is echt van topkwaliteit. Er zit superveerkracht in, net als in de ambulance zelf. Ik heb geen enkele pijn in mijn rug ervaren, zelfs niet op de welbekende Belgische wegen. En dat is best bijzonder na een operatie waarbij 36 schroeven in mijn rug zijn geboord en drie wervels expres door midden zijn gebroken 😂. Naast het comfort onderweg wil ik het ook even hebben over de gezelligheid en liefde van de vrijwilligers! Ik denk niet dat ik ooit zo’n leuke klik heb ervaren met twee wildvreemde mensen! Lief, sociaal, spontaan, ze snapten mijn rare humor en we hebben enorm kunnen lachen om alles. Toen ze mij hoorden mopperen dat ik al maanden geen McDonald’s had gegeten, werd dat onze tussenstop. En nee, geen drive-through. Ik werd gewoon compleet met brancard en al naar de McDonald’s gereden en daar hebben we heerlijk geluncht. Het was hilarisch, al die blikken op ons gericht haha. Onderweg hadden ze ook nog eens het perfecte hotel geregeld, waar de brancard naar binnen paste. We hadden verwacht dat ze daar hun eigen weg zouden gaan, maar het klikte zo goed dat we gezellig met z’n allen nog een hapje en drankje zijn gaan doen! Ik kan niets anders zeggen dan dat dit een geweldige ervaring is geweest en dat ik voor altijd dankbaar zal zijn. Ik kan nu rustig verder revalideren, zonder enorme terugslag van een te zware reis. Ik ga een mooie toekomst tegemoet en dat is echt gestart door dit team van toppers!
Barcelona
Op zaterdag 25 februari werden mijn dochter en ik opgehaald in Barcelona door een fantastisch team van stichting wish-care. Mijn dochter had een paar weken daarvoor een grote operatie aan haar rug ondergaan en kon niet met regulier vervoer naar huis. We kwamen in contact met Wilco en hij bood aan ons te halen helemaal in Barcelona. Alles werd tot in de puntjes voorbereid, niets werd aan het toeval overgelaten en op 25 februari was het dan zover. Het team was op donderdagavond al vertrokken uit Nederland en vrijdagmiddag aangekomen zodat ze uit konden rusten voor ze met ons de terugweg aan gingen. Ham-Jan en Maurice hebben ons de hele weg in de watten gelegd. Waren zorgzaam, voorzichtig en niets was hen teveel. Mijn dochter had veel pijn met hobbels, bobbels, remmen, optrekken, maar door de manier waarop ze hebben gereden heeft ze daar heel weinig last van gehad. We willen wish-care en met name Wilco, Harm-Jan en Maurice heel hartelijk bedanken voor deze rit en alle goede zorgen! Renee en Ingrid de Heus