Via WhatsApp heb ik mij aangemeld voor de rit op 7 maart 2024. Al snel ontving ik het bericht dat Rick en ik samen deze rit zouden uitvoeren, met Rick als chauffeur. Vervolgens ontving ik verdere informatie in de vorm van een pdf-bestand. De dag begon met een grondige uitleg over de ambulance van HarmJan, waarbij het belangrijk was om goed op te letten bij het gebruik van de brancard. Voor ons beiden lag er schone herkenbare kleding klaar, in diverse maten.
Na de instructies vertrokken we naar Nijmegen om daar Wilbert, zijn vrouw en dochter op te halen. De bestemming van de rit was het Tuschinski theater in Amsterdam. Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen; het gezelschap keek uit naar deze dag. We bespraken nog kort hoe het met Wilbert ging en stelden enkele specifieke vragen aan de thuiszorg. Eenieder had slecht geslapen van de spanning. Na een kop koffie hielpen we Wilbert in de rolstoel en vervolgens op de brancard. Dit was een spannend moment waarbij we goed moesten nadenken over elke handeling. Gelukkig verliep alles vlot.
Rick bracht ons comfortabel naar Amsterdam. Onderweg viel Wilbert in slaap en zijn vrouw deelde wat over hun gezin. De dochter zat bij Rick.
Bij het Tuschinski werden we enthousiast ontvangen door Luca. In de rolstoel kreeg Wilbert samen met de anderen een mooie rondleiding door het theater, waar hij echt van genoot. Vervolgens namen we plaats in de zaal, waar heerlijke stoelen op ons wachtten, zodat Wilbert comfortabel naast zijn gezin kon zitten. Er werden versnaperingen gehaald en de film over Bob Marley begon.
Bij het afscheid kreeg Wilbert van Luca het boek “100 jaar Tuschinski” als herinnering mee. De vrouw van Wilbert trakteerde ons op een Febo-kroket, waar Wilbert zo van houdt. Daarna was het tijd om terug te keren naar huis in de ambulance.
Wilbert was erg ontroerd door deze bijzondere dag en was er ontzettend blij mee dat dit allemaal mogelijk was.
Voor ons was dit de eerste rit, maar wat een mooie ervaring was het om dit te mogen doen. Het heeft veel indruk op ons gemaakt om te zien wat dit voor dit gezin betekende. Ik was echt geraakt.
Rick en ik waren beiden blij en dankbaar dat we ons steentje konden bijdragen om ervoor te zorgen dat alles vlekkeloos verliep.